Στα δυτικά του
νομού Χαλκιδικής βρίσκεται το
δημοτικό διαμέρισμα της 
, έδρα του Δήμου
Τρίγλιας.Aπέχει 54 χλμ. από τη
Θεσσαλονίκη και 41 χλμ. από τον
Πολύγυρο ,που είναι και η
πρωτεύουσα του Ν. Χαλκιδικής.
Από το όνομά της που φέρει μπροστά
το επίθετο ''Νέα'' καθώς και από
τα ονόματα
διαφόρων οδών της, όπως οδός
''Μικράς Ασίας'' ή ''Ελευθερίου
Βενιζέλου '', από την πλατεία της που
φέρει το όνομα του Φ. Καβουνίδη και
τέλος από το το εκκλησιαστικό
πνευματικό της κέντρο που φέρει το
όνομα του Χρυσοστόμου Σμύρνης ,
καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως το
χωριό είναι προσφυγικό.
Το συμπέρασμα αυτό επιβεβαιώνεται
και από διάφορα έγγραφα που
υπάρχουν στα αρχεία του Δήμου Ν.
Τρίγλιας. Από το δημοτολόγιο της Ν.
Τρίγλιας του έτους 1931 και από το
βιβλίο ληξιαρχικών πράξεων
γεννήσεων και βαπτίσεων των ετών 1927
-33, γνωρίζουμε ότι ο πληθυσμός της
κωμόπολης Ν. Τρίγλιας , αποτελείται
από Μικρασιάτες ,Θρακιώτες
πρόσφυγες καθώς και ντόπιους .
Κωμοπόλεις ή χωριά από όπου
προήλθαν οι πρόσφυγες είναι:
Τρίγλια ,Βελετλέρ ,Απολλονιάδα
,Κουβούκλια,
Καλόλιμνο
,Πελαδάρι ,Κιζδερβέντ της Μικράς
Ασίας και Στέρνα , Γάνος , Πάνιδο της
Ανατολικής Θράκης.Οι ντόπιοι
κάτοικοι ,κατοικούσαν στο Σουφλάρ ,
συνοικισμός γύρω από τον οποίο
κατοίκησαν αργότερα οι πρόσφυγες
και δημιουργήθηκε έτσι η κωμόπολη
της Ν. Τρίγλιας.
Προέλευση του ονόματος
''Τρίγλια'' : Στις ανασκαφές που
έγινας το 1853 στην Ακρόπολη των
Αθηνών , βρέθηκε μια πλάκα που
αναφέρονται πόλεις σύμμαχοι της
Αθήνας, που πλήρωναν κάποιο
χρηματικό ποσό , εισφορά στην
Αθηναϊκή συμμαχία.Μεταξύ αυτών
αναφέραται κάποια πόλη με το όνομα
Βρύλειο. Από το εύρημα αυτό
πληροφορούμαστε ότι το Βρύλειο ( Μ.
Ασία ) ήταν ελληνικό , χτίστηκε
περίπου το 500 ή το487 Π.Χ. και έγινε
σύμμαχος των Αθηναίων για να
προφυλαχθεί από τις επιθέσεις των
Περσών.Από τις περιγραφές των
αρχαίων ,αναφέρονται σαν
γειτονικές πόλεις , η Σιγή (ΣΙγιείς
), η Κίος (Κιανοί ),η Τένεδος
(Τενέδειοι ), τα Δαρδανέλια
(Δαρδανείς ),με τις οποίες
γειτονεύεο και η Τρίγλια της Μ.
Ασίας.Ο τριγλιανός φιλόλογος ,
Τρύφων Ευαγγελίδης , που ασχολήθηκε
με το θέμα , καταλήγει στο
συμπέρασμα ότι η Τρίγλια βρισκόταν
στην έλταση που βρισκόταν το αρχαίο
Βρύλειο. Ο ίδιος φιλόλογος προτιμά
την προέλευση του ονόματος Τρίγλεια
από τη λέξη Βρύλειο και γι' αυτό
γράφει το ι με ει και όχι με ι.
Ταύτιση , του
Βρυλείου με την Τρίγλια , κάνει κι ο
χαρτογράφος Μαργαρίτης Δήμητσας,
που ασχολήθηκε με ελληνικές
κατακτημένες περιοχές της Βιθυνίας
, γενικά της Μ. Ασίας. Αυτός σε χάρτη
του1887 ,αναφέρει το Βρύλειο και μέσα
σε παρένθεση το όνομα Τρίγλια. Στο
συμπέρασμα αυτό κατέληξε ο
χαρτογράφος από περιγραφές του
ιστορικού Σ. Βυζαντίου , που αφορούν
την τοποθεσία της Τρίγλιας.
Το όνομα Τρίγλια συναντάται στους;
Βυζαντινούς χρόνους . Ο Σ.
Βυζάντιοςκαι ο Ι. Καντακουζηνός το
αναφέρουν και ως Τριγλεία. Το έτος
700 μ.χ.συναντάται η ονομασία Τρίγλια
, σε Πατριαρχικό Σιγγίλιο , το οποίο
αναφερόμενο στο μοναστήρι της
Παντοβασίλισσας , το ονομάζει Μονή
Τρίγλιας.
Σύμφωνα με μια άλλη άποψη , το όνομα
Τρίγλια προέρχεται από το ψάρι
Τρίγλι, που ψάρευαν στον Κιανό
κόλπο.Για το ψάρι αυτό γίνεται
λόγος και στο ''βιος Λουκούλλου'' ,
Ρωμαίου σστρατηγού , γνωστού
καλοφαγά, ο οποίος προτιμά το ψάρι
αυτό του Κιανού κόλπου.
Επίσης και ο ιστορικός Γουλιέλμος
Τομάτζεκ , πιστεύει πως η Τρίγλια
ονομάστηκε έτσι , επειδή υπήρχαν
στην περιοχή αλιευτήρια τριγλών.
Σουφλάρ- Τρίγλια:Το 1922 ,όταν ήρθαν οι πρόσφυγες
από την Αν. Θράκη - Μ. Ασία ,στην
περιοχή που σήμερα ονομάζεται Ν.
Τρίγλια , βρήκαν ένα
συνοικισμό , ντόπιων κατοίκων , το Σουφλάρ
στη θέση που σήμερα ονομάζεται ''ντόπια''.
Η ευρύτερη περιοχή της
χαλκιδικής στην οποία ανήκει το
Σουφλάρ ονομάζεται Καλαμαριά και
εκτείνεται από τη Θεσσαλονίκη
μέχρι την Ποτίδαια . Περιλαμβάνει
πεδινές εκτάσεις (δυτικές ακτές της
Χαλκιδικής και τους ορεινούς
όγκους του Χορτιάτη και Χολομώντα
).Η περιοχή αυτή ονομνάζεται έτσι
από τους Βυζαντινούς χρόνους και
σύμφωνα με το βιβλίο ''Αυτοσχέδιος
περιγραφή της Χαλκιδικής
χερσονήσου μετ' αρχαιολογικών
σημειώσεων και ιστορικών συμβάντων
'' που εκδόθηκε στην
Κωνσταντινούπολη , το 1870 , η
ονομασία αυτή ερμηνεύεται ως εξής:
Η Καλαμαριά ανήκε στη Μαρία , αδελφή
ηγεμόνος Μακεδόνων , την οποία
αποκαλούσαν Καλή Μαρία και από το
όνομά της ονομάσθηκε και η περιοχή
Καλή Μαρία, Καλαμαρία, Καλαμαριά.
Σύμφωνα με το βιβλίο του Β. Α.
Βασιλικού εκδ. 1938, το όνομα
Καλαμαριά , προέρχεται από το ''καλή
μεριά'' (εύφορη μεριά).
Το Σουφλάρ μαζί με τους
συνοικισμούς της Πορταριάς -Αγίου
Μάμαντα- Καρκάρας- Μυριόφυτου
-Βρωμόσυρτα -Καρατεπέ
-Σμερτζελή-Μαριανά- Μπόζαλαν, αποτελούσαν την κοινότητα της Πορταριάς.Ξεχωριστή
κοινότητα με το όνομα Ν. Τρίγλια
έγινε το 1926 και συμπεριέλαβε και το
συνοικισμό Μικράλωνα( Μπόζαλαν).
Σε απογραφή του 1920 οι κάτοικοι
του Σουφλάρ ήταν 276.Άρχισαν να
αυξάνονται με τους Μικρασιάτες και
Θρακιώτες πρόσφυγες που
αναζητούσαν μέρος να εγκατασταθούν
και να ριζώσουν.Έτσι το 1926
αναγνωρίστηκε ως ξεχωριστή
κοινότητα , με το όνομα Ν. Τρίγλια
από τους πρόσφυγες που ήρθαν από τη
Τρίγλια (Μ. Ασίας) γιατί ήταν και οι
περισσότεροι.Στο μεταξύ έφυγαν και
οι μοναχοί που έμεναν εκεί (1922)
,γίνεται διανομή γης κια οι
ακτήμονες αποκτούν γη .Η πρώτη
διανομή γης έγινε το1929.Κατεβαίνουν
και άλλοι πρόσφυγες που αρχικά
κατοίκησαν στο Μπαριακλί και
Μπόζαλαν και εγκαθίστανται στη Ν.
Τρίγλια.
Ακολουθούν και άλλες διανομές και
αποκτούν όλοι γη.Έτσι
δημιουργήθηκε η 
Υ.Γ. Πηγή για τα παραπάνω αποτέλεσε η εργασία της Φιλολόγου Δέσποινας Παρασκευά-Κράνη
